23, ఏప్రిల్ 2017, ఆదివారం

// కీకారణ్యం //

ఒకచోట సగం విరిగిన కుర్చీ
వసారాలో పడి ఏడుస్తూ ఉంటుంది
వచ్చీ పోయే మనుషులు దానికి సంతాపం చెప్తున్నారో
వాళ్ళకది నిశ్చలం నేర్పుతుందో మరి
అదే మూలన ఆర్తనాదంతో చెక్కబల్ల మూలుగులు
దానిపై ఎప్పటికీ ఎవ్వరికీ వినాలన్పించని
ఎండిన ఎముకల రొదతో మనిషి వాసన
కొన్నంతే..అసలేమీ చెప్పుకోనవసరం లేకుండానే
అసలేం చెప్పబుద్ధేయకుండానే
చాలా మామూలుగానే ఉంటాయి

మరో చోట ఎవడో పార్న్ స్టార్ ఊరువుల మీద
పడి ఏడుస్తున్న వాడి మీద పడి ఏడుస్తాడు
వాడూ వీడూ పడీ పడీ రాసుకున్నా కనీసం బూడిదైనా రాలదే
సోకాల్డ్ దేశభక్తి వీరులు అమ్మా.. ఇంత బూడిదైనా మిగిలిందని వీరతిలకం చెరిపి భరతమాత నుదుట పుయ్యటానికి

ఆదిపరాశక్తి అని పిలిచి ఆమ్లెట్ లా మింగేసే
ఆవారాగాడొకడు మెుగుడు చచ్చిన దాని నుదుటన పిట్యూటరీ గ్లాండ్లు పనిచేయక్కర్లేదని తలరాతను లిఖిస్తాడు
ఆమెకు ఎవరో ఆడతనం ఆపాదిస్తే అరువిచ్చిన నుదుటుని మళ్ళీ ఎవరికోసమో వదిలేసి పోతుంది
రక్తపు తిలకాలు కళ్ళల్లో సుడులు తిప్పుతూ
పగిలిన గాజుముక్కల్ని మదపుబుద్ధిపై గునపాల్లా గుచ్చి నడిచి ఉంటే ఆమె ఎప్పటికీ పార్వతీ దేవే

ఎవరి గొంతుకలో నులిమేసిన చప్పుళ్ళు విన్నట్టు
ఆకాశం ఎప్పటిలానే రోదిస్తూ ఉంటుంది
ఎవరెవరి దుఃఖమో మోయలేక భారమైపోయిన
ఆకులు రాలిపోతూ ఉంటాయి
గుండెలవిసిపోయే ఆందోళనలోనూ సముద్రం అలలు
హిందోళంలో పాడుకుంటూ ఉంటాయి ఎప్పటిలానే
యేటా ఎవడో జెండా ఎగరేసి
మిగిలిన రోజుల్లో కాళ్ళు తుడుచుకుంటూ ఉంటాడు
గానుగెద్దులు దున్నిన భరతభూమి
గొడ్రాలై  రోదిస్తూ ఉంటుంది
ఎవడ్రా అది..ఇంకా పాతచింతకాయ పచ్చళ్ళు నాకేది?
ఇక దేశమంటే మనుషులెప్పటికీ కాదు
కనీసం మట్టైనా కాదు

-సరిత భూపతి
23/4/17

16, ఏప్రిల్ 2017, ఆదివారం

థాట్ ప్రాసెస్ అనబడు పిండి గిర్నీ :

  రుబ్బి రుబ్బి వదిలిపెట్టు పదికోట్ల పనికిమాలిన ఆలోచనల ఫలమేమి? ఎగిరి గంతువేయు ఒక్క ఊహ చాలదూ! విశ్వదాభిరామ చెప్పు వెర్రి వేమా! అహో పనికిమాలిన ఆలోచనలన్నీ ఎగిరి గంతేసే ఆలోచన రావటానికే కదూ! కాదూ? A thought may not be perfect all the time, but improving it makes it a thousand times better. వెధవ ఘోష ఎందుకోయి తోటమాలి...అవునూ! విత్తనాలు ఎన్నెన్ని కలలు కన్నాక పూలయ్యాయో.
సెకను సెకనుకూ ఉరి వేసుకుంటున్న కాలం గొంతుకకు ఆలోచనల తాళ్ళు పేనుతూ మూడు పౌండ్ల మాంసం ముద్ద. వయస్సులు పెరిగినా యవ్వనం దాటని ఓసి బుర్ర ఎక్కువ బుర్రా! నీకూ తప్పలేదుటే అసంకల్పిత ప్రతీకారచర్యల వెక్కిరింపులు. అన్ని డిప్పలూ పగులుటకే పుట్టిన మరి పుర్రెకో బుద్ధి ఏల పురుషోత్తమా!
ఒకానొక పచ్చి మెదడు ప్రాతఃకాలాన సర్ఫెక్సల్ తెలుపులో ఎదురుచూపుల ఎండు పేపరు ముక్క, పాయింటు బ్లాంకున పెన్నే కదలనిచో బుల్లెట్టు దిగును గన్నై. రా..రా మెుప్పలు చీల్చి, రెక్కలు విరిచి, రివ్వున ఎగిసి, రయ్యున కురిసి....బొజ్జ నిండా మెక్కి ఊరకుండక పెన్నులతో పొడుద్దామని బయలుదేరిన మనిషి మెదడుకు ఎంత కష్టం ఎంత కష్టం. ఇరుకు బెరుకు గరుకు దారిలో తళుకుమన్న మెదడు పలుకకు మెలిక తిప్పుతూ పలుకు నేర్పుతూ హేవిటోయి బాటసారి వెర్రి వేయిన్నొక్క విధములోయి అయిననూ ఎంతైననూ యుద్ధం లేని మెదడులెపుడూ వ్యర్థం వ్యర్థం అది ఇక చచ్చిందనే అర్థం. వెతుకు దానికెపుడో పరమార్థం ...ర్థం..థం..థం..థం

మెదడే మాయ బతుకే మాయ.. సరిద్గీతలో సారమింతకుమించయా!

#సరిద్గీత
#మెదడోపాఖ్యానం ఆదివారమర్థరాత్రివేళలో...

-సరిత భూపతి
16/4/17