29, మే 2017, సోమవారం

paroxysm

// paroxysm //

అలిగి వెళుతోవున్న మేఘం
అంచున పరిగెడుతూ ఎవరో బతిమాలుతూ ఉన్నారు
కాసేపటికి లోకం కళ్ళు మూసుకుంది
గుడ్డిదీపం ఒకటే నవ్విన చప్పుడు
మేఘం కల చెదిరిందేమో
కనీసం దానికి చెప్పుండాల్సింది
చీకటి పరుగులు మోస్తో
మరెవరూ వెనకాలే ఉండబోరనీ

తూర్పు అంచున రోజుకో ప్రసవం
నెత్తుటి కిరణాల పారాక్సిజమ్తో
ఉరిపోసుకున్న చీకటి , రెక్కలు కొట్టుకుంటూ
విలవిల్లాడి ఇక పోయింది

ఆపలేని ఒత్తిడిలో బండరాళ్ళను పగలగొట్టాలన్న ఆవేశంతో ఒక అల
కుంచెల ఊపిర్లు అలుముకున్న రంగు చుక్కలూ
చిత్రం కార్చిన ఆనందభాష్పాలే కదూ!

ఏడుస్తావే..
అది మరి నవ్వో, ఏడుపో
మనసు అణచలేని అవ్యక్తభావమెుకటి ఉన్నట్టుండి
కళ్ళల్లో జారిందేమో
ఏ చీకటికీ అందని మేఘమెుకసారి
చెంపల మీద నుంచి జారుతూ మెరిసింది

-సరిత భూపతి
29/5/17

7, మే 2017, ఆదివారం

లిట్మస్

// లిట్మస్ //

మెుక్కలు తాగుతున్న పత్రహరితాలు
నువ్వు అకారణంగా మోస్తున్న రంగుల్ని చూసి కమిలిపోతాయి

నిశ్చలత్వం మాత్రమే బాగుంటుందనుకున్న నదిలోకి ఎవరో రాయి విసిరేస్తారు
అలిగిన వెన్నెల ప్రతిబింబం ముక్కలైపోతుంది

ఎక్కడో ఎవరో వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తున్న చప్పుడుకు ప్రశాంతమైన స్మశానమూ ఉలిక్కి పడుతుంది

నవ్వు కూడా ఏడుస్తుండటం ఎపుడైనా చూసావా
గొంతులో ఇంకుతున్న బాధ నొప్పి నువ్వు తప్ప అందరూ నవ్వనుకుంటారు

అవును..
చీకటి, సముద్రం, బాధ.. కొన్నింటిని వాటిలాగే ఉంచాలి

సరిత భూపతి

  1. 7/5/17